Aşkar Dergisi’nin 61. Sayısından Mısra Seçkisi

tüm demirler elbet bir gün paslanır

kendini bırakınca yeşillenir su

yorulunca küflenir ekmek

...

derdimi derdim sana

ben seni çok yoruldum sen bilmiyorsun bunu

Bulma, Özgür Ballı

Nenem çiçek gibi kokardı bunu da anlatamam

Soluğu vardı soluğunun üzerinde üç tane yarımdan dua

Böylece yalnızlığa bakarak tamamladı ömrünü

En çok babasızlığını dikerek fistanına

Nenem Bir Çiçek, İrfan Dağ

Yalnız otlar mı kurur yaz artınca sıcakta

Pelte bir et parçasıdır kafeste gönül

O da kurur.

Yüksekten Korkan Güvercin, Yavuz Altunışık

Tamamını Oku →

Aşkar Dergisi'nin 61. Sayısı Çıktı

Aşkar 61

Üç aylık yayın periyodu ile okuruna ulaşan Aşkar Dergisi'nin Ocak - Şubat - Mart 2022 tarihli 61. sayısı çıktı. Şiir, Öykü, Söyleşi, Taarruzname, 10 Pasaj 1 Baraj, Mesûliyet Meselesi ve Küçürek Sözlük olmak üzere altı bölümden müteşekkil olan Aşkar'ın bu sayısı Özgür Ballı'nın Bulma başlıklı şiiriyle başlıyor. Özgür Ballı, İrfan Dağ, Yavuz Altınışık, Cengizhan Konuş, Yunus Emre Altuntaş, Murat Özel, Faysal Soysal, Ali Cahit Yılmaz, Süreyya Altunkara, Abdurrahman Akpınar, Şahin Parlak, Hasan Hüseyin Çaçan, Hayati Okur ve Volkan Kaleli bu sayının şairleri arasında.

Derginin öykü bölümünde ise bizi dört öykü karşılıyor. Ali Işık, Hasan Osman Çağdağ, Örsan Gürkan ve Ümit Polat öykü bölümüne katkıda bulunan isimler. Bu sayının söyleşisinde Aziz Mahmut Öncel'in sorularını Mustafa Melih Erdoğan yanıtlıyor. Mustafa Melih Erdoğan'ın ikinci şiir kitabı "Bir Büyük Kırmızı" üzerine gerçekleşen söyleşide yeni anlatımcı şiir, Türk müziği ve dijitalleşme üzerine konuşulan başlıklar arasında.

Tamamını Oku →

Durum Raporu /yedi

Ocak ayının yarısını geride bıraktık. Eskiden yılın bu zamanlarında Sivas'a hatırı sayılır kar yağardı. Çocukluğumu yaşadığım yılları hatırlıyorum. Bundan yirmi - yirmi beş yıl önce bu mevsimde bu şehirde kar yüksekliği diz boyuna ulaşırdı. O dönemler Sivas'ın kırsal bir bölgesinde yaşıyorduk ve her gün yürüdüğümüz okul yolu karlarla kaplı olurdu. Kardeşimle birlikte karlara bata çıka o yolu bitirmeye ve okula ulaşmaya çalışırdık. Kiracısı olduğumuz o evin geniş bir bahçesi vardı. Babam eğer evdeyse, o sabahları erkenden uyanır, kar küreği ile kapımızın önündeki karları temizler ve okula ulaşabilmemiz için bize küçük bir koridor oluştururdu. Ardından gelen zemheri soğukları ile hava ayaza çekerdi. Bu ayaz Nisan ayının sonlarına dek devam ederdi. Peşinden havalar ısınır, buzlar erimeye başlar ve toprak ortaya çıkardı. Yaşadığımız mahallede asfaltlanmış bir yol bulunmadığı için ortalık çamur deryasına döner, her gün tertemiz çıktığımız o evden çamura bulanmış bir şekilde dönerdik.

Hatıralarımda yer edinen kar manzaralı Sivas görüntüsü sadece çocukluk yıllarıma ait değil. Lise ve üniversite dönemlerinde de Sivas'ın o halini hatırlıyorum. Uzun sözün kısası bu yıl beklediğimiz gibi bir kar yağışı gerçekleşmedi. Belki haberlerden bilginiz vardır. Sivas bir süredir su sıkıntısı yaşamakta. Yaşanan su sıkıntısı sebebiyle bir dönem günün belli saatlerinde su kesintileri olmuştu. Hepimiz bu kış mevsiminden ümitliydik. Kar yağar, hem ekinleri ayazdan korur hem de bahara doğru barajlara ve göletlere su olur, diyorduk. Şehrimizin su ihtiyacının önemli bir bölümünü karşılayan 4 Eylül Barajı'ndaki su seviyesi kritik seviye olan %4'ün altına çekilmiş durumda. Bu yüzden ben de bir endişe oluştu. İnşallah önümüzdeki günlerde beklediğimiz kar yağışı gerçekleşir. Baharda da yağmurlar iyi yağarsa, önümüzdeki yaz su sorunu kalmamış olur.

Tamamını Oku →

Yanımıza Kalanlar

Gündönümü tarihini (21 Aralık) geride bıraktık. Bu tarihten sonra gece süresi kısalmaya, gündüz süresi ise uzamaya başladı. Artık güneş her gün biraz daha erken doğuyor. Fakat her gün bir iki dakikalık geri çekilmelerin olduğunu hesap edersem yaklaşık iki ay sonra uyandığımız zaman havayı karanlık görmeyeceğiz. Uzunca bir süredir uyandığımız saatlerde güneş doğmuş olmuyor. Durum böyle olunca güne başlamak daha zor hale geliyor. Yine karanlık sabahların birinde işe gitmek üzere caddenin karşı kaldırımında servisimizi beklemekteydim. Sivas'ın ayazını bilenler beni anlayacaktır. Geçtiğimiz günlerde İmranlı ilçemiz ile Türkiye'nin en soğuk ili seçilmiştik. Sivas gibi soğuk yerlerde yaşayanlara buradan veciz bir söz paylaşayım. Bizim Sivas'ta "Soğuğa yiğitlik olmaz gardaş." derler. Bu yüzden geçen yıl eşimin ördüğü kaşkol ile boynumu kulağımı sarmadan dışarı çıkmıyorum.

Ben varmak istediğim yere varayım. O gün serviste dinlediğim bir türküden söz etmek istiyorum. Türküyü söyleyen sanatçı Uğur Önür'müş. İsmini daha önce duymamıştım. TRT Ankara Radyosu'nda çalışan Uğur Önür Türk Halk Müziği alanıda çeşitli çalışmalar yürütüyormuş. Unutulmakta olan Türk Halk Müziği değerlerini yeniden insanlara hatırlatıyor ve kendisinin YouTube kanalında çalışmalarını insanlarla paylaşıyormuş. Dinlediğim türkünün ismi de Karanfilim Sarkarım.

Tamamını Oku →

2021 Fihristi

Bu çalışma 2021 yılında blogumda yayınlanan içerikleri listeler.

Merhabalar,

Öncelikle 2022 yılının hepimize sağlık, mutluluk, huzur ve bereket getirmesini diliyorum. Umarım bu yeni yılda her şey gönlümüzce olur. 2021 Aralık ayında bir 2021 Fihristi oluşturma kararı almıştım. Fakat kısmet yılın ilk gününde bu kararı uygulamakmış. Yeni yılın ilk blog yazısı da böylece belli oldu. Peki fihrist oluşturma fikri aklıma nereden geldi? 

Takip ettiğim edebiyat yayınları yılın son sayılarında o yıl dergide ne olup, bitmiş bunun sıralı listesini okurları ile paylaşıyor. Bu hem daha sonraki yıllarda eski sayıları incelerken okura daha kolay bir inceleme imkanı sunuyor. Hem de arşivleme işini daha kolay hale getiriyor. Bu arada ifade etmeliyim ki geçtiğimiz 2021 yılı blogum adına son yıllara nazaran daha hareketli bir yıl oldu. 2022 yılında burada daha sık yazılarımı yayınlayıp, çalışmalarımı daha çok sizlerle paylaşmayı planlıyorum. Yazının sonraki bölümünde ise blogum ile ilgili çeşitli istatiksel bilgileri sizlerle paylaşacağım. Sayfa görüntülenme sayısı, etiketlerde bulunan yazı oranları, en çok okunan yayınlar gibi.

2021 yılı içerisinde blogun tasarımına çeşitli değişiklikler uyguladım. Daha öncede sözünü ettiğim bu küçük dokunuşlar ile genel hatlar itibariyle temamın görünümünü biraz daha iyileştirdiğimi düşünüyorum.

Tamamını Oku →

Sartre'ın Varoluşçuluğu ve Kavanozdaki Adam Dizisi

Fransız yazar ve düşünür Jean-Paul Sartre'ı Bulantı isimli romanıyla tanımıştım. Mütercim Selahattin Hilav'ın tercümesinden okuduğum romanda Sartre'ın dünyasına ve onun varoluşçu felsefesine dair ilk izlenimlerim oluşmuştu. İnsanın önceden tanımlanmamış bir varlık olarak yorumlanması, insanın varlığını aldığı kararlarla şekillendirmesi onun bu felsefesinden anladığım ilk şeylerdi. İnsan ilk önce var olmak gayesiyle dünyaya gözlerini açıyordu. Bu bakımdan Sartre'a göre varoluş dediğimiz hadise özden evvel gelmekteydi. Bu konuda biraz daha derinleşirsek insan sınırları belli olan, şekillenmiş ve tanımlanmış bir öze sahip değildir, onun özünü oluşturan temel bulunduğu eylemlerdir. Buradan destek alarak ifade edebiliriz ki insan bir bütünün içine doğmuştur. Bir toplumun, bir cemiyetin içine... Burada bağımlı olduğu belli başlı şeyler vardır. Bu bağımlılıklar çerçevesinde belli başlı kararlar vermektedir. Nihayet vermiş olduğu kararlar nispetinde varoluş dediğimiz hadiseyi gerçekleştirir. Sartre'ın varoluşçu düşüncesini anlamlandırmak için yalnızca edebi metinlerine bakmak yanlış olacaktır. Çünkü Sartre'ın edebi metinlerinde (en azından Bulantı isimli romanında şahit olduğum kadarıyla) daha çok karamsarlık üzerine kuruludur. Oysa onun varoluşçu felsefesini iyimser bir düşünce olarak değerlendirirler. Onun varoluşçuluğu üzerine okuduğum diğer metinlerde şunu fark ettim. İnsan bağımlılık ve özgürlük arasında bocalamaktadır. Sartre'ın şu ifadesi bu kanıyı destekler niteliktedir. 

Sartre; insan kendi özgürlüğüne mahkûm edilmiştir der.

Sartre'ın varoluşçu felsefesini bilişsel düzlemde irdelediğimizde kimlik, kimliksizleşme, yabancılaşma gibi kavramlarla karşılaşmaktayız. Sartre'ın Bulantı isimli romanı ile Necip Fazıl Kısakürek'in Bir Adam Yaratmak isimli piyesi arasında benzerlikler kurdum.

Tamamını Oku →

Adı Haziran Olsun

Eşime...

Gözlerinin içindeyim, dünyaya karşı

Savunulacak en güzel yerde

Sesindeyim, nefesindeyim, en çok gülüşünde

Bir şey var şuramda adına yuva dedikleri

Uzaklaşınca şiir olan

Yaklaşınca vatan

Sende sol yanım dağ sağ yanım deniz

Bir isim bulalım ömür dediğimiz o şeye

Adı Haziran olsun

Sevmek olsun bir insanı sebepsiz.

Uyandığımız sabahlar vardır

Kapısını açtığımız serin akşamlar

Birlikte bir günü bitirmenin huzuru

Yeniden başlamanın sevinci vardır

Aramızda yağmurlar vardır o sıra

Bir çift göz parlar karanlığın ortasında

Bir elma dalından düşer

Ve sen gülümsersin boylu boyunca.

Eve dönüşümde, ekmeği bölüşümde

Bir aydınlığın içine girer gibi

Bitmeyen, eksilmeyen, eskimeyen

Gözlerin yağmura karışan bir sarhoşluk şimdi.

Dinlediğimiz şarkılar mı izlediğimiz filmler mi

Kiraz ağacının dalları mı kalbimize uzanan

Bir kalpten başka bir kalbe çarpıp duran

Avuçlarındaki serinlik mi

Her yokuşta dizlerime derman olan?

Bir isim bulalım ömür dediğimiz o şeye

Adı Haziran olsun

Sevmek olsun bir insanı sebepsiz.

Eyüp Aktuğ

Aşkar Dergisi,  Ekim - Kasım - Aralık 2021, Sayı 60

Tamamını Oku →