Bizim için Eylül ayı bir takım olayların başlangıcı oldu. Daha öncede bahsettiğim üzere ikamet ettiğim adresime bir buçuk saat uzaklıkta bir yerde çalışıyordum. Gidiş ve geliş sürelerimi hesap edersem günümün yaklaşık üç saatlik kısmı yolda geçiyordu. Bu durum haliyle yorucu oluyordu ve aileme, evime ayırdığım zaman çok kısıtlı oluyordu. Fakat bu durum artık değişti. Artık evime çok daha yakın bir yerde çalışıyorum ve eve giriş saatim üç saat daha erken oldu. Böylece aileme daha fazla zaman ayırabiliyor ve günümü daha verimli değerlendirebiliyorum.
***
Yayınladığım son şiir Senin Derdin Ne, Aşkar Dergisi’nin 51. sayısındaydı. Temmuz – Ağustos – Eylül 2019 tarihli sayısı… Aradan iki yıldan fazla süre geçti. Uzun zamandır üzerinde çalıştığım şiirimi geçtiğimiz haftalarda nihayet tamamladım ve derginin 60. sayısı için gönderdim. Benim için oldukça anlamlı bir sayı olacak.
Samiha Ayverdi’nin Yusufçuk kitabını geçenlerde edindim. Kitabı daha ilk sayfalardan itibaren sevdim. İnsan ve insana dair birçok şey etrafında örülen kısa yazılar var. Bazı akşamlar günü kapatırken birkaç sayfa okuyoruz.
Bu arada yeniden üniversiteli oldum diyebilirim. Yedi yıl önce mezun olduğum Cumhuriyet Üniversitesi’ne yeniden öğrenci olarak girdim. Yaptığım işle ilgili Tezli Yüksek Lisans programı sınavına girmiştim. Programa kabul edilen ilk yedi kişi arasına girdiğimi öğrendim. Sanırım derslerimiz Cuma günü başlıyor. Yeniden akademik bir ortamda olmak beni heyecanlandırdı.
_page-0001.jpg)
