Leylâ’ya Vals Yapmasını Öğreten Kim Varsa

Leylâ’ya Vals Yapmasını Öğreten Kim Varsa

ı
döviz bürolarına, new york borsasına, iktisat derslerine
wall street gösterilerine, gazete küpürlerine
ve yüzüme hırlayan insan hakları beyannamesine karşı
korunaklı bir yerdi soframız.

ekmek sepetlerini doldurur gibiydi
ellerin göğsümün üzerine tünerken.

ıı
ellerini şiirin içinden çekip almak istediler
mahalleye vals kursu açtı iri imzalı adamlar
parfüm sıktılar oyası ince yazmana
bir akşamüstü seni kızarken görmüşler
kolanın kapağını kapatmayan çocuklara?
ah ki avuçlarından cesaret üleştiğim
hırpalanmışlığımız gözükmez aynada
dışımız çok janti.

kaçmak istedim bu kabarık gürültüden
ben yabancısıydım bu dilin.
zorla öğrettiler bir galon kaç litre eder
üç nokta yedi
petrol mühim şey ama daha mühimi
gazze’ye yürüyen tankların arap petrolü içtiği.

ııı
buğday saplarından pirinç tarlalarından akşam ezanından
rızkımı çıkardım fecr suresini soluyarak
frenk kızlarına kolye yaptılar ahmet’in dişlerini.
öfke nöbetlerim, kaş çatışlarım, sövgülerim işe yaramadı
yürümek istedim bir yerlere anayasa metni karşıma çıktı
uçakları acıtmıyor dilimdeki slogan.
kardeşlerim, kardeşlerim
burada toplanmama sebebimiz neydi?
hatırlatın, biz neden oralı değiliz artık
rabbim yeryüzünü azalt
ağlamam gerek.

ıv
gövdemizi yakıştıramıyorum artık yağmura
bizi bu dünyaya karşı temiz tutabilir mi
şah damarımda gürleyen ölüm?
yine de kazanmış sayılır mıyım
yanımı yöremi kana batıran bunca  metropollükten sıyrılıp
sırtıma alsam bir çocuğun uykusunu
sürsem atımı adı konulmamış ülkelere?

ya rabbi beni ve leylâ’yı bağışla
soframızı savunamadık.

Eyüp Aktuğ - Aşkar, 34, Nisan - Mayıs - Haziran 2015