Karanfil Kokulu Sohbet #1

Beni yeraltı sularına karşı iyi savun 
Tırnağını taşa sürten yitik keçilere karşı 
Bu çeşmenin üç köşesinden hangisinden su içecek 
Senin bahtsız ve mesut Eyyubun

Büyük şair Sezai Karakoç'un köşe şiirine ait bir dörtlük... Hani diyordum ya bir vakitler; "Anlaşılır bir gün Eyüp, çoğu gitti azı kaldı." Ne idi giden? Neler gitmişti, neler kalmıştı? Bilmiyorum anlaşıldı mı Eyüp?

Dinçer - Eyüp sen bunun için yaşayacaksın. Nefes alıyorsan bunun için nefes vereceksin. Eyüp aklına güvenmemelisin, kalbine de...
Eyüp - Dinçer... Kadim dostum benim. Yine bana nasihat mi ediyorsun. Yine...
Dinçer - Sana nasihat etmiyorum Eyüp. Sen? Sen kendini tanımıyorsun, sen aklını tanımadan kalbini tanıyamazsın. Kalbini tanıyamadan muhabbetinin nasiplenmesini nasıl bekleyebilirsin?
Eyüp - Akılla var olmak isteyende kim? Bir takım matematik hesapları, mantık oyunları, kar zarar denklemleri... Serdar Tuncer'in de dediği gibi "Aşıklar kar zarar gütmez kurbanım."
Dinçer - Devam et... Seni dinliyorum.
Eyüp - Ah ki azizim... Ben üç yıl sustum. Ama sükût gibi münzevi olamadım. Derken ağzımın dikişlerini artık sökeyim dedim. Ama konuşmayı unutmuştum. Bu sebepten yine kaleme sarıldım.
Dinçer - Yine aynı hikaye... Ezberledim artık bütün bunları.
Eyüp - ...
Dinçer - Kızma bana. Yine dinlerim istersen. Anlat hadi...
Eyüp - Anlatacak ne kaldı ki? Bir avuç kağıt parçasını daha ne kadar anlatabilirim? Haklısın! Kelimeleri tükettim, konuşacak bir şey bırakmadım yarına. Yine sükût düştü payımıza.
Dinçer - Sana çay demleyim istersen?
Eyüp - İstemem.
Dinçer - Bak işte... Ben ne yaptım şimdi? Çayı reddetmezsin sen. İyi düşün, karanfil de katarım.
Eyüp - İyi o zaman.
Dinçer - Muhabbete yine efkar demledin Eyüp... Neyin azabı bu?
Eyüp - Dinçer... Dinçer, bir azap ki gördüğüm için çekiyorum. Biliyorum görmesem yine olmaz. Sen biliyorsun, bir ay görmedim diye çıldırmak üzeredeydim. Bu azabı çekecek aza yok insanda. İnsana göre değil bu. Lakin bunun farkında da değil. Ama kimseye kızamam. Herkes tabiatının gereğini yapıyor. Diyorum ya, beklenenin de suçu yok bekleyen olmasa.
Dinçer - Kaç şeker?
Eyüp - Şekersiz içeceğim bugün.
Dinçer - O derece ha?
Eyüp - Öyle... Sıkıldın mı sohbetimizden?
Dinçer - Sıkıldım desem darılacaksın.
Eyüp - Darılmam.
Dinçer - Sıkılmadım.
Eyüp - Yalan söylüyorsun.
Dinçer - Sen yalan söylüyorsun.
Eyüp - Uzatma.
Dinçer - Çay çok acı olmuş. Karanfile alışamadım bir türlü.
Eyüp - Benimleysen alışacaksın Dinçer.
Dinçer - Dergiden ne haber?
Eyüp - Martta beşinci sayı çıkacak.
Dinçer - Dördüncü sayıyı hatırlıyorsun değil mi? 6 Ocak 2012... 15.06...
Eyüp - Hatırlatmasan olmazdı değil mi?
Dinçer - Dergiyi almamıştı senden. Görmezlikten gelmişti. Beşinci sayıyı bence verme.
Eyüp - Bu seni ilgilendirmez. İstersem veririm.
Dinçer - İyi... Yine uykusuz kal bu gece. Alacak mı almayacak mı diye düşün o zaman.
Eyüp - Sen şiiri bitirdin mi? Yarın bitireceğim diyordun.
Dinçer - Bitirdim.
Eyüp - İyi o zaman. Ubeydullah'a gönder bir an önce.
Dinçer - Göndermeyeceğim. O şiiri ben NUN için yazmadım.
Eyüp - Ama NUN için yazıyorum demiştin bana.
Dinçer - Vazgeçtim NUN'a vermeyeceğim.
Eyüp - Neden?
Dinçer - Uzattın ama...
Eyüp - İyi, sende ayrıl o zaman kendine bir dergi kur. Sende bırak bizleri. NUN ruhunu hiç anlamadın mı? Bundan Ubeydullah'a bahsetmeyeceğim. Onu üzmeye hakkın yok. Zaten yeni yeni toparlanıyor. Bunları sakın ona da söyleme.
Dinçer - İyi söylemem.
Eyüp - Seni kovsam da gitmezsin zaten.
Dinçer - Gitmem değil, gidemem...
Eyüp - Ben de iki şiir arasında kararsızım. Görmediler isimli şiirim çok uzun. Dergimize sığmaz. İzler isimli şiirimde de tasavvufi ahenk daha fazla ağır basıyor. Neyse, yarın karar veririm. Belki bambaşka bir şey yazarım.
Dinçer - Hikaye neden yazmıyorsun?
Eyüp - Çünkü hikaye yazabilecek kabileyetim yok, gerçi şiirde de iddiam yok. Ama hikayeyi beceremiyorum. Ya çok aksiyoner oluyor ya da çok sessiz. Orta yolunu bulamadım.
Dinçer - Karanfil'i ne yaptın sahi?
Eyüp - Fanzini mi diyorsun?
Dinçer - Evet. Bir heves ile başlamıştın?
Eyüp - Boş verdim. Bunca meselenin arasında Karanfil'e ayıracak zaman bulamadım.
Dinçer - Ben sana demiştim, beceremezsin diye...
Eyüp - Evet beceremedim, elime yüzüme bulaştırdım. Ama en azından bir adım attım. Senin gibi boş boş beklemiyorum.
Dinçer - Demek boş boş beklediğimi düşünüyorsun ha?
Eyüp -  Sen boş bir adamsın Dinçer. Yıllardır sana katlanmak zorunda olduğum için kendime acıyorum. Bana yük oluyorsun.
Dinçer - Esas ben senin bunalımlarını yıllardır dinlediğim için acınacak insan benim. Her gece aynı muhabbet, her gün aynı fasıl... Bıktım artık, benimde sabrımın bir sınırı var. Her insan acı çeker, ıstırap duyar. Üç beş gün sonra geçer. Üç yıldır senin bu lakırtılarını dinliyorum.
Eyüp - Başımı ağrıttın Dinçer.
Dinçer - Benim de başım ağrıdı. Uykum geldi, ben odama gidiyorum. Saatin pilini çıkarma yine... Her sabah senin yüzünden saati ayarlamak zorunda kalıyorum.
Eyüp - Saatin o sesine dayanamıyorum, uyutmuyor beni. Tik tak tik tak... Çıldırtıyor.
Dinçer - Neyse. Ben uyuyacağım. Sende yat artık.
Eyüp - Eyvallah.

Ah Dinçer ah... Adamda uyku bırakmazsın sen...